29 Eylül 2012 Cumartesi

20=40

Yazıma şu nacizane parçayla başlamak istiyorum ;



Ne de güzel demiş;

" Efkarım birikti sığmaz içime
Bin sitem etsemde azdır kadere
Gülmeyi unutan yaşlı gözlere
Mutluluktan haber ver dilek taşı  "

Hayat herkese farklı roller biçmiştir, herkesin oynayacağı rol farklıdır. Herkesi beklediği, beklentisi ve kendinden beklenenler çok ama çok farklıdır. Kimisi maddi olarak doymuştur, kimisi manevi.

Gelelim 20=40 mevzusuna.

Gurbetteyim yine..
Evimden uzaktayım.
Az önce kapattım telefonumu,
Yine doldu içim kederle.

İnsanlar her zaman yaşının gerektiğini yaşayamaz. Buna kimi zaman hayat izin vermez kimi zaman ise kendileri. Şu da bir gerçektir ki; hayat, en kahpe oyununu hep bize oynuyordur. Yani aslında benim derdim benim için, başkasının derdi başkası için en büyük derttir.( yazar burada kendi kendine anti-tez üretiyor ) şşş dokunmayın bana.

Efkarım birikti evet, aslında gençliğimin baharından beri böyle. Birikip duruyor. Zaman zaman taşıyor kimseler görmeden, sonra yine başlıyor birikmeye. Sonsuz bir döngü bu. Ve çözümü de olan bir şey değil aslında. Ne maddi ne de manevi olarak ne verirseniz verin geçmez bu. Giden ömürden gidiyor, gelmez ne çare. Araya şu parçayı da sıkıştırayım tam olsun ;

( Ruhu şad oldun, saygıyla anmayı unutmayalım )


Bir doz daha efkar aldıktan sonra yazımıza devam edelim. Harbi ne diyordum ben ? Başlıkla hala bağlantı kuramadım biliyor musunuz ? ( Hep derdi hocam, önce yazını yaz başlığı bulursun.. Hala söz dinlemiyorum..)

Pek çok anında hep geride ve sessiz kaldığım şu hayatta 40ıma geldiğimde bu günleri, yaşadığım sıkıntıları, eziklikleri hepsini tek tek hatırlayıp her birini ayrı ayrı anacağım. Elbet bizim de sıramız gelecek, belki 20sinde yaşayamadım, yaşayamayacağım gençliğimi ama 40ına da daha var. Elbet yaşayacağım. Elbet yıllara kaptırdığımı alacağım yine aynı hain yıllardan. İşte o zaman, işte o zaman.. Bugün kederlendiğim bu parçaları keyifle dinleyeceğim ve keyifle bu günleri anacağım kim bilir ?

** Elinizdekilerin kıymetini bilerek yaşamaya devam edin. Giden maddi yada manevi ne olursa olsun dönmüyor.

*** Yazar burada sitemkar bir dilde yazsa da, yaradana şükür etmeyi de ihmal etmiyor.( Yanlış anlaşılmak istemem, ben biraz paranoyağım da...)

Saygılar & Sevgiler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder